Gecikmek...

Çok şey var geç kaldığım hayatta, mesela anlamak, anlaşılmak, belki de erkendi birçok şey için, ve yahut ben azdım henüz...

Geç kaldığım çok şey vardı, yarınlar gibi, bugünler gibi, pervasızca tükenen dünler gibi, "O"nun gibi...

Sokaklarda nara atarak dolaşmak, diz dize oturup sarhoş olmak, iki muhabbetin belini kırmak hatta yalın ayak dolaşan bir çingene olmak için bile artık çok geç...

Geceleri gündüzlerden ayırmak, mutlu sabahlara uyanmak, bir köşede küfelik olmak, riya ile dost kazanmak, ihanet ile savaş velhasıl yeni bir ben olabilmek için artık çok geç...

Yarın için planlar yaparken kaybettiğim günleri döndürebilmek için çok geç, binlerce kez nefesimi tüketen, boşa kurduğum cümleleri geri alabilmek için bile çok geç...

Kırıklarımı onarmak için geç,
Şarapsız uyuyabilmem içinde,
Beni sen yapabilmen için artık çok geç...